من برای تو مث مترسکم
می‌تونی مزرعه رو حراج کنی
می‌تونی زیر قرارت بزنی
می‌تونی بری و ازدواج کنی
ما سر خیلی چیزا حرف زدیم
که ته قصه به اینجا نرسه
مهریه نمایشی باشه ولی
تا ما زنده‌ایم به اجرا نرسه
خودم آبستن بغضم اما
واسه فارغ شدنم قابله نیست
برو این مزرعه رو حراج کن
دیگه سودی توی این معامله نیست!
آرزو به دل نمی‌مونی نترس!
می‌تونی خوش باشی حتی بی من
من می‌سوزم رو اجاق کورم
می‌تونی بابا شی، چشمت روشن
منو از خونه کشیدی بیرون
که پیش دادگاه و قاضی ببری
منو بازی دادی اما می‌تونی
بچه هاتو شهربازی ببری!
[برداشتی از فیلم سینمایی بمب؛ یک عاشقانه ]
شبا که موشکا مثل ستاره ها
میان تو آسمون مهمونیِ منه
برقا که قطع بشه کوچه خیابونا
تاریک تر بشه تکلیف روشنه
وقتی کنارمی از گوله و ترکش
از سایه‌ی ارتش وحشت نمی‌کنم
تو مهمونِ منی جز تو کسیو به
این شب نشینیا دعوت نمی‌کنم
وقتی که رادیو با بوقِ ممتدش
اعلام می‌کنه وضعیتِ منو
پناهِ من تویی کسی به جز خودت
تضمین نمی‌کنه امنیتِ منو
پناهگاه من شو تا رو شونه‌ی تو کِز کنم
بذار با دستای خودم وضعیتو قرمز کنم
جنگ عاشقانه نیس جاش تو ترانه نیس
اما منِ خراب با جنگ بهترم
نه از سرِ نیاز نه موقعِ نماز
دستی برای صلح بالا نمی‌برم
کم میشه هر شب از فرصتِ گفتگو
نباید این وقتا ساده حروم بشه
ترسم از اینه که تا قبل اینکه من
بگم "دوست دارم" این جنگ تموم بشه!
پناهگاه من شو تا رو شونه‌ی تو کِز کنم
بذار با دستای خودم وضعیتو قرمز کنم
پ.ن:
من جنگ رو دوست دارم
من زیر زمین رو دوست دارم
من موشک بارون رو دوست دارم...!
وحشت بوسه‌ی اول
من و تو یه گوشه‌ی دنج
گپ زدن تو اوج سرما
نیمکتای باغ نارنج
قرارای وقت و بی وقت
ست مانتو، پیرهن لی
عکسای دوتاییمون با
قوریِ تو باغ ملی
کوچه ها رو متر کردن
توی کارگر و شقایق
با صدای داریوش و
ای گل همیشه عاشق
بهترین جای جهانو
بام سبز لاهیجانو
همیشه یادم می‌مونه
غروبای کافه دارکوب
لذت یه قهوه‌ی خوب
همیشه یادم می‌مونه
هنوزم دیدن یه فیلم
تفریحِ خوبی براته؟
سینمای شهرسبزم
پاتوق سه‌شنبه هاته؟
میری سمت دور استخر
روزای جمعه غروبا؟
موقع قدم زدن هات
یادی‌ام می‌کنی از ما؟
نرگس لای کتابو
طعم اون بوسه‌ی نابو
همیشه یادت می‌مونه؟
خوشی تو اون روزای سخت
دو تا نوجوونِ خوشبخت
همیشه یادت می‌مونه؟
بهترین جای جهانو
بام سبز لاهیجانو
همیشه یادم می‌مونه
غروبای کافه دارکوب
لذت یه قهوه‌ی خوب
همیشه یادم می‌مونه
