ما فقط تو یه چیز مشترکیم
این عدالت فقط توی مرگه
دنیا روی خوشش برای شماس
زندگی ما اون روی مرگه
نطفه‌ی ما با درد گره خورده
درِ خوشبختیمون تخته شده
انقَدَر خون گریه کردیم که
خون تو چشممون لخته شده
همه از خاک آفریده شدن
این وسط خاک بعضیا بهتر
همه با هم برابرن اما
بعضیا یه کمی برابر تر
نمی‌خوام از کسی گلایه کنم
ولی یه جای کار می‌لنگه
ما که با زندگی نجنگیدیم
زندگی داره با ما می‌جنگه
چرخ این روزگار لامصب
خیلی ساله که با ما راه نمیاد
خونه‌ی ما به قدری کوچیکه
که خدا حتی اینورا نمیاد
همه از خاک آفریده شدن
این وسط خاک بعضیا بهتر
همه با هم برابرن اما
بعضیا یه کمی برابر تر!
